Verzameld: de allerbeste smoezen…
Om er niet mee aan de slag te gaan?
Voel jij toch een vage weerstand tegen het idee van een arbeidsbeperkte collega op jouw afdeling? Eigenlijk weet je niet precies waarom dat zo is, maar je ziet ertegenop om dat gevoel te onderzoeken. Geen nood, wij helpen je daar graag bij! Hoor jij jezelf één of meer van de onderstaande dingen zeggen?
Nummer 1
Tjonge, ja, veel te druk om na te denken over ingewikkelde dingen. We denken natuurlijk veel liever na over wat we met het jaarlijkse personeelsuitje gaan doen. Maar ja, als jullie het te druk hebben moeten er natuurlijk nieuwe collega’s komen. En nieuwe mensen moeten altijd ingewerkt worden, dus tijd en energie gaat het hoe dan ook kosten. Nieuwe mensen hebben ook allemaal een persoonlijke achtergrond om rekening mee te houden. Net als je huidige team, trouwens. Die deeltijddag die gevaarlijke hobbies, daar doet toch ook niemand moeilijk over? Dan kan een arbeidsbeperking er toch ook prima bij?
Nummer 2
Oh ja? Klinkt alsof jullie aan verandering toe zijn. Dan is een frisse blik, een ander perspectief nooit weg, toch? Lijkt een uitstekend moment om plek te maken voor iemand met een arbeidsbeperking. Die komt dan op een afdeling waar iedereen opnieuw begint, dus dan zitten jullie in hetzelfde schuitje. Misschien gaan jullie wel veel van elkaar leren!
Nummer 3
Ha, dat is dus complete onzin! Uit onderzoek blijkt juist het tegenovergestelde: mensen met een arbeidsbeperking zijn gemiddeld sneller weer aan het werk na ziekte. Dat kon best eens te maken hebben met hun gevoel dat ze de heersende vooroordelen moeten ontkrachten… of met het feit dat zij hun baan extra op waarde schatten. En zo’n instelling is natuurlijk nooit een beperking.
Nummer 4
Welnee, mensen met een arbeidsbeperking zijn hun hele leven lang al bezig om zichzelf en de rest van de wereld te bewijzen dat ze juist wél iets kunnen. Moet je je voorstellen dat je van jongsaf aan meewarig aangekeken wordt door mensen met ongefundeerde vooroordelen: dat zou jou toch ook motiveren het onderste uit de kan te halen?
Nummer 5
Ook weer niet waar. Mensen met een beperking zijn juist gewend om een paar stappen harder te lopen dan de rest. Niet alleen om hun beperking te compenseren, maar vooral om er daarna nog een schepje bovenop te doen en harder te werken dan ieder ander. Want tja, die vooroordelen hè… Eigenlijk is dat hun grootste arbeidsbeperking: de niet-onderbouwde maar hardnekkige ideeën die anderen over hun vermeende gebrek aan kunnen hebben, en de moeite die het kost om die vooroordelen te ontkrachten. Daar kunnen ze best wat hulp bij gebruiken. Van jou, bijvoorbeeld!