Randy Bloks
Eindredacteur bij Rijkswaterstaat (RWS)
“Een collega die vroeg een tijd geleden: ‘Heb je het verwerkt? Of heb je, dat je in een rolstoel zit, heb je dat verwerkt?’ En toen zei ik: ‘Ja, en achteraf dacht ik: ja, is dat wel zo? Ja en nee. Want ja, ik ben niet cynisch geworden, ik ben niet verbitterd geraakt, ik ben niet van een brug gesprongen, omdat ik dacht: het leven heeft geen zin meer. Maar aan de andere kant: de ziekte is progressief. Je moet je continu aanpassen en continu blijven schakelen. En dat is soms nog wel lastig hoor. Ja…
Ik heb het syndroom van Lehman. Dat is een zeer zeldzaam syndroom. Er zijn zo’n 20 tot 25 mensen in de wereld die het hebben. Een meervoudige aandoening. Een soort paraplu voor alle afwijkingen. Een oorafwijking. En dunne, en langere armen en benen. Een gezichtsafwijking voor wat het waard is en de belangrijkste: een neurologische aandoening. Die zorgt er eigenlijk voor dat ik nu in een rolstoel zit.
De keuringsarts zei: we kunnen je volledig afkeuren. Ik heb altijd gezegd: dat wil ik niet. Nee. In ieder geval kijken hoe ik verder kan. Als dat niet gaat, nou ja, het zij zo. Maar laten we wel eerst kijken naar wat er mogelijk is.
Ik ben gewoon Randy. Niet alleen Randy, de patiënt, maar Randy, de mens en medewerker. Wees niet te bang om iemand aan te nemen met een beperking. Kijk eerst naar wat iemand wel kan en probeer hem in zijn kracht te zetten. Mocht dat niet gaan, dan gaat het niet. Maar ik denk dat er heel veel kwaliteiten zijn, die juist door een beperking te hebben, of juist door een verleden, een mens verrijkt hebben. Ik wil aangenomen worden op mijn vaardigheden, niet omdat ik een medische achtergrond heb.”
Kijkduur: 5 minuten (ondertiteling kun je bij instellingen aanzetten [cc] )